ساماندهی ضایعات آلومینیوم خودرو

ضایعات آلومینیوم خودرو

حجم چنین ضایعات بزرگ و در حال رشد است. میانگین مصرف آلومینیوم در خودرو از سال 2000 تا 2025 ،50 درصد افزایش می یابد و از 115 کیلوگرم به 235 کیلوگرم می رسد. تولید سالانه خودروهای سبک در جهان اکنون به 90 میلیون دستگاه رسیده است. طبق پیش‌بینی بازار IHS در نمایشگاه خودروی فرانکفورت در پاییز 2017، حدود یک سوم ناوگان وسایل نقلیه جهان تا سال 2025 برقی می‌شوند. کاهش مصرف قطعات چدنی یک پیامد بالقوه است زیرا با وجود افزایش مصرف اکستروژن و فویل آلومینیوم در خودروهای سبک، مصرف این مواد در موتورهای چدنی ممکن است کاهش یابد.
دیوید روزنبلوم، نایب رئیس شرکت فرآوری آمریکایی ضایعات و قراضه Omni Sources، می گوید که در کارگاه مهر زنی خودکار، 40 درصد ورق مورد استفاده به ضایعات و قراضه تبدیل می شود که 18 درصد در صنعت کنسروسازی است. او می گوید: «علاوه بر این، دو یا سه کارخانه ورق خودرو در سال 19-2018 شروع به کار خواهند کرد و در مرحله افزایش، اغلب شاهد تولید و خریدار ضایعات آلومینیوم خودرو بیشتری در کارخانه خواهیم بود که با رسیدن به مرحله خراشیدگی، تولید شود. البته چالش بزرگ‌تر بازیافت زمانی رخ می‌دهد که وسایل نقلیه با محتوای آلومینیوم بالا (AIV) که امروزه در خط تولید هستند به پایان عمر خود برسند. مور معتقد است که پس از این اتفاق، بیشتر آلومینیوم قبل از خوردن حذف می شود.

نظارت و کنترل مواد مصرفی در بدنه خودرو

با ساماندهی ضایعات آلومینیوم خودروها باید نظارت و کنترل مواد مصرفی در بدنه خودرو سبقت بیشتری بگیرد. ورودی ها، نرده ها؛ همه اینها ارزشمند است. اما با مواد کامپوزیتی مانند شیشه، فولاد، پلاستیک و غیره و همچنین طیف وسیعی از آلیاژهای آلومینیوم مورد استفاده در بخش خودروسازی، بازیافت مشکل است. Scammans معتقد است که AIV ها سال ها در راه بوده اند تا زمانی که زندگی آنها به پایان رسیده است. با این حال، زمانی که زمان اسقاط AIV ها فرا می رسد، مقداری اسقاط روی آنها انجام می شود، اما بیشتر آنها به سادگی از بین می روند. ما باید بتوانیم از ضایعات های تاریخ مصرف گذشته در بدنه خودرو حداکثر استفاده را ببریم، که نیازمند توسعه یک فناوری حسگر خودکار برای جداسازی انواع اصلی آلیاژهای موجود نه تنها در خودروها بلکه در لوازم خانگی است.

خریدار ضایعات آهن در تهران

سیلیکون، منیزیم و مس معمولا به میزان کمتری نسبت به آلومینیوم به عنوان عناصر آلیاژی رایج در بدنه خودروها، پانل‌ها، ورق‌ها، اکستروژن و قوطی‌های نوشیدنی استفاده می‌شوند، اما این فلزات اغلب در آلیاژهای ریخته‌گری مورد استفاده در موتورها، پایه پمپ‌ها و گیربکس‌ها یافت می‌شوند. بیشتر از. برای صنعت بازیافت که به دنبال تامین مواد خام برای استفاده در محصولات مصرفی جدید است، نظارت و کنترل سطوح این مواد و سایر عناصر آلیاژی مهم است.
از آنجایی که این آلیاژها از نظر ظاهری مشابه هستند، وجود سیستم های بسیار دقیق در تبدیل ورق فلز به بدنه خودرو برای جدا نگه داشتن آلیاژهای آلومینیومی مختلف ضایعات یکی از راه های جلوگیری از ترکیب آلیاژهایی است که برای هدف اصلی قابل بازیافت نیستند.

پیش بینی می شود ظرفیت تولید ورق آلومینیوم برای خودروها تا سال 2025 به حدود 4 میلیون تن در سراسر جهان برسد (در حال حاضر کمتر از 2 میلیون تن)، اما همچنان در طیف وسیعی از وسایل نقلیه گران قیمت استفاده می شود. آلومینیوم گرانتر از ورق فولادی است و تولید آن به دلیل انرژی مورد نیاز برای تولید اولیه و فرآیند کربن، نگرانی های زیست محیطی را به دنبال دارد. در نتیجه تاکید زیادی بر کاهش هزینه ها و کاهش اثرات کربن است که با افزایش مقدار مواد بازیافتی مورد استفاده در ریخته گری و نورد حاصل می شود. اول، هدف استفاده مجدد از ضایعات تولید شده در فرآیند تولید تا حد امکان کارآمد است. آلیاژهای رایج در صنعت خودروسازی 5xxx و 6xxx هستند. جداسازی این آلیاژها تضمین می کند که خواص شیمیایی کاهش نمی یابد و حداکثر حجم را می توان از ضایعات به دست آورد.