چگونگی بازیافت تن ها ضایعات الکتریکی در سال

هرسال و هر سال با بیشتر شدن ضایعات الکتریکی بازیافت آن نیز باید بیشتر شود تا به محیط اسیب کمتری وارد شود بخاطر انبوه زیاد ضایعات باید دستگاه های پیشرفته و غوپیکری نیز باشد تا بتواند سریع تر کار بازیافت را تمام کند همراه ما باشید.

بقیه ی متن در ادامه مطلب

افزایش روز افزون زباله‌های الکترونیک:

تلفن همراه، کامپیوتر، تلوزیون، بلندگو و پرینترها بخش عمده‌ی محصولات الکترونیکی مصرفی ما را تشکیل می‌دهند.  هرشخصی که صاحب یک دستگاه الکترونیک باشد می‌داند که به طور کلی دستگاه‌های الکترونیک عمر مفید زیادی ندارند. و به مرور زمان یا می‌شکنند، یا قدرتشان تحلیل می‌رود و دچار آسیب می‌شوند و یا اینکه دیر یا زود از رده خارج می‌گردند.

در سرتاسر جهان، شرکت‌های تولید لوازم الکترونیک به طور پیوسته در حال تولید سخت افزارهای جدیدتر و یا به روز رسانی سخت افزارهای قدیمی‌تر خود هستند. با این حساب، همراه با توسعه لوازم الکترونیکی جدید شاهد افزایش ضایعات الکترونیکی نیز خواهیم بود.

در حال حاضر هزاران شرکت در تلاش هستند تا میزان ضایعات الکترونیک خود را کاهش دهند. و تلاش می‌کنند تا فلزات گران بهای موجود در این دستگاه‌ها را با هدف به کارگیری دوباره برای دیگر تولیدات بازیافت کنند.

تحت شرایط مناسب، این فلزات را می‌توان با میزان بهره وری بالا و روش‌هایی سازگار با محیط زیست استخراج کرد. با اجرای صحیح، این پروژه می‌تواند سود زیادی نیز داشته باشد. و در نقطه مقابل، با اجرای نادرست، می‌تواند خسارات فراوانی را به محیط زیست و انسان‌ها وارد کند.

در جهت تلاش‌های بسیاری که برای دفع اصولی و صحیح زباله‌های الکترونیک انجام می‌شود، در حال حاضر سازمان بین المللی محیط زیست (EPA) مقدار فراوانی از این زباله‌ها را از کشورهای درحال توسعه که زیرساخت لازم جهت دفع اصولی و صحیح را ندارند به کشورهای توسعه یافته منتقل می‌کند.

همه‌ی این شرکت‌ها در تلاش هستند تا فلزات گران‌بها را از داخل این وسایل الکترونیک استخراج کنند. اگرچه روش‌های زیادی با ایمنی بالا و کارامدی مناسب جهت استخراج وجود دارد، ولی نبود نظارت و کنترل مناسب باعث افزایش خطرات ناشی از اجرای غیر اصولی این عملیات می‌شود.

 

بازیافت زباله های الکترونیکی:

هر ساله نزدیک به چهل میلیون تن ضایعات الکترونیک در جهان تولید می‌شود. و اگر چه نزدیک به 100% این ضایعات قابل بازیافت هستند، در حال حاضر تنها 13% آنها بازیافت می‌شوند. محققان تخمین می‌زنند که حدود 50-80 درصد این موارد بازیافت شده توسط بازارهای بازیافت در کشورهای چین، هند،  پاکستان، ویتنام و فیلیپین انجام می‌شود. که متأسفانه، شیوه‌های بازیافت در این کشورها اغلب غیرقابل نظارت بوده و به کمک موارد غیر اصولی استخراج، مثل سوزاندن در هوا و یا استفاده از اسیدهای مضر انجام می‌گیرد.

این روش ها به طور قابل توجهی مخاطرات بهداشتی بزرگی برای سلامت کارگران دارد. و منجر به عوارض ریوی از جمله بیماری‌های قلبی و عروقی می‌شود.

این در حالی است که روش‌های جدید بازیافت سازگار با محیط زیست بوده و کارگران نیز در معرض خطر مسمومیت با گازهای سمی قرار ندارند. و بازیافت وسایل الکترونیک در این حالت نه تنها معتبر است بلکه سودآوری خوبی نیز خواهد داشت.

 

روش استخراج فلزات گران بها:

در کشورهای توسعه یافته، روش‌های بسیاری با سودآوری بالا و سازگار با محیط زیست جهت استخراج فلزات گران‌بهایی که داخل وسایل الکترونیکی است وجود دارد. و هنگامی که کار به درستی انجام شود این فلزات گران‌بها می‌توانند بدون ایجاد خطر خاصی برای کارگران و محیط زیست استخراج شوند.

تکنیک‌های مدرن مستلزم ارسال دستگاه های الکترونیک به کارخانه‌های پردازشگر است که می‌توانند آنها را با ایمنی بالا بازیافت کنند. در مرحله اول بدنه پلاستیکی دستگاه جدا شده و دور ریخته می‌شود. اجزای داخلی سپس جهت پردازش بیشتر جداسازی می‌شوند. سپس داخل یک دستگاه گرانول ساز خرد می‌شوند.

در این حالت یک اهنربا به سادگی می‌تواند برخی از قطعات فلزی موجود را استخراج کند. با این حال برخی از فلزات گرانبها که خاصیت مغناطیسی ندارند باقی می‌مانند.

در مرحله بعدی مواد باقی مانده با هوای اضافی سوزانده می‌شوند تا مواد پلاستیکی سبک‌ترِ موجود سوخته و دیگر مواد پلاستیکی نیز ورم کرده و به سادگی بازیافت شوند.

فرایند نهایی جهت استخراج فلزات گران‌بهای موجود است که به کمک یک حمام اسیدی انجام می‌گیرد. در واقع فلزات مختلف در PH های متفاوتی در یک محلول اسیدی حل می‌شوند. و به کمک همین تفاوت فلزات را بازیافت می‌کنند.

مواد از داخل یک سری محلول‌های اسیدی با PH های متفاوت عبور داده می‌شوند تا عملیات جداسازی فلزات انجام شود. سپس با رسوب دادن فلزات داخل محلول می‌توان آن ها را خارج کرد. هر محلول اسید‌ی می‌توانند چندین بار مورد استفاده قرار گیرد.

 

یک حقیقت بد، آلودگی توسط زباله‌های الکترونیکی: یک فاجعه بین المللی 

بساری از کشورهای توسعه یافته، از جمله ایالت متحده امریکا مقادیر نامعلومی دستگاه‌های الکترونیکی را به کشورهای در حال توسعه صادر می‌کنند. بسیاری از این کشورها فاقد قانون تنظیم واردات وسایل الکترونیکی هستند. که اغلب باعث به وجود آمدن بسیاری از مشکلات عمومی و محیط زیستی می‌شوند.

هشدار سازمان حفاظت از محیط زیست(EPA) به این شرح است: ” حتی در کشورهایی که در آن‌ها امکانات و تکنولوژی لازم موجود است. بدون داشتن استاندارهای لازم و اجرای مناسب آن‌ها، به کارگیری شیوه‌های نامناسب ممکن است موجب آسیب رسیدن به سلامت فرد و محیط زیست شده و نگرانی‌های عمومی زیادی ایجاد کند.”

و ادامه این بیانیه “ما نگرانی‌ها زیادی در رابطه با تماس و استفاده غیر ایمنی از ضایعات الکترونیکی در کشورهای در حال توسعه داریم، که منجر به آسیب دیدن محیط زیست و انسان ها می‌شود.”

در کشورهای در حال توسعه، مرسوم است که جهت دستیابی به فلزات گران‌بهاتر ضایعات الکترونیک را می سوزانند. در این کشورها همچنین جهت استخراج فلزات گران‌بها از حمام اسید نیز استفاده می‌شود. در حالی که پروتکل سختگیرانه‌ای در این راه وضع شده، اما کمبود قوانین کارگری باعث در معرض خطر قرار گرفتن کارگران می‌شود.

 

0 پاسخ

دیدگاه خود را ثبت کنید

تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟
در گفتگو ها شرکت کنید.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *