روش از بین بردن ضایعات الکتریکی

خب باید ضایعات را از بین برد بگونه ای که با کم ترین هزینه و البته با مضرات کمتر که هیچ گونه خطری محیط را تحدید نکند که بنظر من بهترین روش ان بازیافت است در بازیافت محیط کمتر اسیب دیده و نیز ضایعات بازیافت شده دوباره به کالا تبدیل شده و به دست مصرف کنندگان می رسد اگر بازیافت نبود باید ضایعات را دفن می کردیم که این هم خاک را با سمی بودن خود ویا نداشتن قابلیت تجزیه الوده می کرد بازیافت این گونه وسایل و یا دیگر وسایل صرفه جویی را بیشتر می کند.

بیقه متن در ادامه مطلب

روش‌های نابودی و بازیافت، و پیامدهای جدی در راستای سلامت:

مواد به کار رفته در دستگاه‌های الکترونیک بسیار سمی و خطرناک هستند(مثل سرب و جیوه)، و سوزاندن ضایعات آنها گازهای سمی بسیاری را وارد هوا می‌کند.

که در نتیجه آن ذرات معلق موجود در هوا در بدن فرد تجمع یافته و بسیاری از اندام‌های وی را اندک اندک از کار می‌اندازد.

روش‌ دیگری که مورد استفاده قرار میگیرد استفاده از حمام اسیدی است که انجام نادرست عملیات فوق به مراتب خطرات بیشتری را برای سلامتی فرد به وجود می آورد.

اعلامیه سازمان حفاظت از محیط زیست: “در طول این فرایندها، مواد خطرناک بسیاری منتشر می‌شوند، بدون اینکه هیچ پیش زمینه‌ای جهت حفاظت از کارگران و محیط زیست اندیشیده شود. این امر منجر به اثرات منفی بر روی خاک، آب، هوا، و سلامتی انسان‌ها می‌شود.”

در کشورهایی که ذخایر بسیاری از ضایعات الکترونیکی به آنها فرستاده می‌شود، تمام جامعه از جمله کودکان، در طول دوران زندگی خود به طریقی در معرض گازهای سمی فلزات، پلاستیک‌ها و شیشه‌ها قرار دارند. و به این خاطر که بر طبق مقررات وضع شده از اسیب‌ها محافظت نمی‌شوند، در نتیجه تأثیرات مخربی بر سلامتی‌شان خواهد گذاشت.

پیش از این و در سال 2008 میلادی، سازمان صلح سبز(Greenpeace) تحقیقاتی را در کشور غنا انجام داد.

که در طی آن مکان‌های چندگانه دفن ضایعات الکترونیکی در یکی از مناطق آلوده زمین مورد بررسی قرار گرفت. که نتیجه آن به این صورت بود:

“تجزیه و تحلیل‌های ما از نمونه‌های گرفته شده از دو قسمت دفع ضایعات الکترونیکی در غنا آلودگی شدید توسط مواد شیمیایی خطرناک را در منطقه نشان می‌دهد.”

این مطالعه نشان داد، میزان فلزات سمی از جمله سرب موجود در محیط نزدیک به 100 برابر مقدار مجاز است.

زباله‌های الکترونیک بر کل جوامع بشری تأثیر گذار است:

قطعاتی که پس از استخراج فلزات گران‌بها باقی می‌مانند، در محیط‌های اطراف انباشته و دفع می‌شوند. فلزات سنگین مثل سرب و جیوه که در مواد باقی مانده‌اند به محیط‌های اطراف سرایت کرده و موجب آلودگی آنها می‌شوند. و اگر که به منابع آبی مورد استفاده انسان‌ها منتقل شوند این فلزات سمی به سرعت در بدن فرد تجمع می‌یابند.

دکتر کوین بریدگن(Dr. Kevin Bridgen) دانشمندی است که بر روی اثرات مخرب ضایعات الکترونیک بر بدن انسان‌ها پژوهش می‌کند. وی معتقد است:”بسیاری از مواد سمی آزاد شده سمی بوده و برخی از آنها حتی ممکن است بر سیستم تولید مثل و نسل‌های آینده‌ نیز اثر بگذارند، همچنین ممکن است بر رشد مغزی و سیستم عصبی انسان‌ها اثر بگذارد. در غنا، چین و هند، بسیاری از کارگران موجود کودکان هستند که به طور قابل ملاحظه‌ای درمعرض این مواد شیمیایی قرار دارند.”

احتراق و سوزاندن ضایعات الکترونیکی باعث شکل گیری ریز ذراتی در هوا می‌شوند که  می‌توانند موجب بیماری‌های ریوی و قلبی عروقی در فرد شوند. شرایط کار غیر رسمی که تحت تأثیر فقر و شرایط غیربهداشتی قرار دارد، اجرای قوانین تعیین شده جهت سلامتی افراد را پیچیده می‌کند.

امروزه در یکی از بزرگترین شرکت‌های بازیافت ضایعات الکترونیک در سطح جهان، سلامتی افراد به مشکل خورده است. گوییو شهری است که توسط دستگاه‌های الکترونیکی دچار خسارات فراوان شده و سلامت جامعه در آن به خطر افتاده است. این موضوع می‌تواند برای نزدیک به 80% کودکان در حال رشد، مشکلات تنفسی ایجاد کند. و متأسفانه شهر گوییو تنها شهری نیست که با این معضلات دست و پنجه نرم می‌کند. ضایعات الکترونیک بسیاری از کشورهای جهان سوم را نیز آلوده کرده است. ولی این کشور اولین جهان است که مقدار فراوانی از ضایعات را در سطح کلان به مواد سمی تبدیل کرده است. خوشبختانه تصمیم بر آن است که این مشکل از این گسترده‌تر نشود.

آنچه شما می‌توانید انجام دهید:

زمانی که عمر دستگاه‌تان به پایان رسیده و یا تصمیم می‌گیرید دستگاه خود را تعویض کنید مطمئن شوید که دستگاه‌تان در یک مرکز بازیافت مطمئن بازیافت می‌شود.

امروزه، بسیاری از شرکت‌های تولید کننده در حال جمع‌ آوری تولیدات قدیمی خود هستند. تا مواد موجود را بازیافت کرده و در محصولات جدید از آنها استفاده کنند. و همچنین اجازه ندهند که این مواد در شرایط نامناسب بازیافت شوند.

در غیر این صورت، بسیاری از شرکت‌های استاندارد هستند که تجهیزات الکترونیکی مختلف را جمع آوری می‌کنند.

مهمترین مسئله این است که اطمینان یابید که وسایل الکترونیک زیر خاک مدفون نمی‌شوند. زباله‌های الکترونیک سمی بوده و اگر با مسئولیت پذیری مشخص در رابطه با آن‌ها اقدام نشود می‌تواند عواقب خطرناکی را ایجاد کند. بهترین راه حل این است که ضایعات الکترونیکی را به کشورهای جهان اول که تکنولوژی لازم را دارند منتقل کنیم.

با اینکه این یک امر مهم نیست ولی در حال حاضر یک کار ضروری است.